อีกหนึ่งผีไทยในตำนาน ‘ผีกระหัง’ ที่คนรุ่นเก่าหลายๆ คนรู้จักกันดี แต่สำหรับเด็กรุ่นใหม่อาจไม่ค่อยรู้จักผีตัวนี้กันสักเท่าไหร่นัก

ผีกระหัง มีอีกชื่อหนึ่งเรียกว่า กระหาง เป็นหนึ่งในผีที่อยู่ในความเชื่อของคนไทยทางภาคอีสาน ผีตัวนี้มีแต่เพศชายเท่านั้น จะไม่มีเพศเมียโดยมักมาคู่กับผีกระสือซึ่งเป็นเพศหญิง มีความเชื่อเล่าต่อกันมาว่าผู้เป็นผีกระหังนั้น ในอดีตเคยเป็นผู้เล่นไสยศาสตร์ –มนต์ดำ แต่เพราะอาคมแกร่งกล้าจนเกินไป ไม่อาจควบคุมได้ของก็จะย้อนกลับเข้าตัว จนกลายเป็นผีกระหังไป โดยผีกระหังสามารถบินได้ในเวลากลางคืน โดนมีอุปกรณ์ คือ การใช้กระด้งฝัดข้าวติดกับแขนทั้ง 2 ข้างแทนปีก และใช้สากตำข้าวผูกติดกับขา ใช้แทนหาง บินร่อนไปมาเพื่อออกหากินของโสโครกอย่างอุจจาระ

ตามความเชื่ออีกเรื่องหนึ่ง คือ การที่ชายคนใดจะเป็นกระหังนั้น เกิดจากผิดคำพูดสัญญาที่ให้ไว้กับครูอาจารย์สอนวิชาอาคมให้ เช่น กินอาหารประเภทบวบซึ่งสัญญาไว้ว่าจะไม่กิน, เดินลอดสะพานทั้งๆ ที่ห้ามลอด, ด่าบิดามารดา, นำผ้าถุงมาเช็ดปาก เป็นต้น โดยการผิดครูก็จะทำให้เกิดกระหังนั่นเอง

ในช่วงกลางปี พ.ศ. 2555 ณ หมู่บ้านลาดบัวขาว อ.สีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมา มีเรื่องราวที่ทำให้เกิดความแตกตื่นของชาวบ้าน ที่อาศัยอยู่ที่นั่น เป็นเวลานานกว่า 2 เดือน คือ เมื่อเวลาตกดึกหญิงสาวหลายคนในหมู่บ้านก็นอนหลับตามปกติ แต่แล้วพวกเธอก็ถูกเงาที่มองเห็นไม่ชัดของชายลึกลับ ลูบคลำไปทั่งร่างกายเหมือนต้องการลวนลาม เมื่อพวกเธอรู้สึกตัว เงานั้นก็จะหลบหนีหายไปด้วยความว่องไวต่างจากคนธรรมดาทั่วไป จึงเกิดข้อสงสัยกันว่าท่าจะเป็นผีกระหัง แต่ผลปรากฏว่าเมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจจับกุมคนร้ายได้ เงาอันลึกลับนั้นเป็นเพียงแค่ชายติดยาเสพย์ติดจนทำให้มีสภาพจิตไม่ปกติเท่านั้นเอง…จึงทำให้ตัวตนของผีกระหังเป็นเพียงเรื่องเล่าอีกครั้ง

ความจริงแล้วเรื่องราวของผีกระหังนั้นไม่ค่อยมีคนรู้จักอย่างเจาะลึกเท่าไหร่นัก เนื่องจากมันไม่ค่อยปรากฏตัวให้เห็นง่ายๆ รู้เพียงแต่ว่ารูปร่างของมันก็เหมือนมนุษย์ปกติทั่วไป เป็นชายร่างผอม แต่มันมีความพิเศษ คือ มีหางอยู่ที่ก้นมันจึงหวงก้นมาก ไม่ชอบให้ใครมาลูบก้นเล่น เนื่องจากมันกลัวว่าจะไปจับหางของมันเข้าก็จะรู้ว่ามันเป็นกระหัง นอกจากนี้ยังไม่เคยปรากฏว่ากระหังทำร้ายใครจนเป็นอันตรายสาหัสเลย